Periodontologia - Implantologia

Periodontologia to dziedzina stomatologii zajmująca się tkankami otaczającymi ząb i stanowiącymi tak zwane przyzębie. Należą do nich dziąsła, ozębna, okostna, kość zębodołu oraz cement pokrywający korzeń zęba.

Tworzą one razem aparat zawieszeniowy zęba, utrzymujący ząb w kości i amortyzujący siły żucia.

Tkanki będące w kontakcie z szyjką zęba czyli przyzębie brzeżne, mają za zadanie chronić struktury położone głębiej przed niekorzystnymi wpływami środowiska jamy ustnej, przede wszystkim przed kompleksami bakteryjnymi.

Utrzymanie własnych zębów jak najdłużej stanowi oczywiście priorytet dla pacjenta. Jednakże zdarzają się sytuacje, że ząb własny powinien zostać zastąpiony przez implant.

Samo rozchwianie zęba nie zawsze jest wskazaniem do jego usunięcia, jednakże wnikliwej ocenie powinna być poddana tkanka podporowa wokół takiego zęba.

Postępujące niszczenie struktur podporowych niekorzystnie wpłynie na ewentualne przyszłe możliwości osadzenia implantu w takiej kości.

Choć obecne koncepcje chirurgiczne umożliwiają odtworzenie brakujących tkanek poprzez zastosowanie materiałów kościozastępczych lub kościotwórczych, należy rozważyć, czy korzystniej będzie czekać i obserwować, czy też wkroczyć z leczeniem implantologicznym.

W odróżnieniu od zęba własnego, który ma zdolność czuciową odbierania siły nacisku, a także niewielką fizjologiczną ruchomość, implant zrasta się z kością tworząc połączenie sztywne i w zakresie odbierania czucia nacisku, jest około 10-krotnie mniej wrażliwy, niż ząb naturalny.

Jednakże implant, tak jak ząb własny, ma swoją bardzo ważną okolicę połączenia z dziąsłem i kością.

Mimo, że bardzo silnie zrasta się z kością, jemu również mogą grozić bakterie gromadzące się wokół brzegu dziąsłowego, jeśli pacjent będzie miał trudności z zachowaniem prawidłowej higieny.

W następstwie gromadzenia się i wnikania w głąb, wzdłuż śruby implantu bakteryjnego biofilmu , może dojść do takiego samego w skutkach zapalenia okołowszczepowego ( periimplantitis), jak zapalenia przyzębia ( periodontitis) wokół zęba naturalnego.

Dla zrozumienia roli przyzębia przytoczę kilka wyjaśnień:

1. Ząb składa się z korony ( ponad dziąsłem) i z korzenia ( w kości zębodołu). Kość zębodołu pokrywa dziąsło, otulające szczelnie koronę wokół tzw. szyjki zęba. Ząb jest utrzymywany w zębodole za pomocą gęstej sieci więzadełek zwanych ozębną. Szczelność dziąsła wokół zęba warunkuje skuteczne odizolowanie zębnej i kości od drobnoustrojów jamy ustnej, natomiast wydolność ozębnej powoduje stabilne osadzenie zęba w zębodole i jego prawidłową funkcję żucia.
2. U każdego człowieka występuje fizjologiczna flora bakteryjna, która również pokrywa zęby i dziąsła. Niewielka jej ilość nie jest groźna, ale nie można dopuścić do jej nagromadzenia – stąd zalecenia dokładnego szczotkowania zębów i nitkowania przestrzeni między zębami przynajmniej raz na 12 godzin.
3. Są miejsca w uzębieniu pacjentów szczególnie podatne na tworzenie się warstwy bakteryjnej na zębach – wokół zębów stłoczonych, ustawionych bardzo ciasno i zachodzących na siebie; wokół uszkodzonych wypełnień lub koron protetycznych, szczególnie na powierzchniach kontaktujących się z zębami.
• 
• 
4. Nagromadzona warstwa bakterii na powierzchni zębów często twardnieje tworząc kamień nazębny – zazwyczaj gromadzi się on na powierzchniach językowych dolnych siekaczy i powierzchniach policzkowych górnych zębów trzonowych.
5. Jednym z najwcześniejszych objawów problemów z dziąsłami jest krwawienie podczas badania, zauważone przez lekarza. Jest ono zawsze odpowiedzią na nagromadzone bakterie i zanieczyszczenia wokół zębów. Przy czym jeśli to pacjent pierwszy zauważy krew na szczoteczce do zębów lub na przykład na odgryzionym kawałku owocu – jest to już stan alarmujący.
• 
• 
6. Bakterie pozostawione dłuższy czas powodują rozluźnienie włókien ozębnej, co otwiera im drogę w głąb tkanek powodując dalsze uszkodzenia. Zapoczątkowuje to tworzenie się zębopochodnych ognisk infekcji, co stanowi potencjalne zagrożenie dla ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Bezpośrednio natomiast zagraża stabilności zębów.
•